به مناسبت برگزاری همایش بزرگداشت امامزاده سید میر احمد علیه السلام

همایش بزرگداشت امامزاده سید میر احمد علیه السلام روز پنجشنبه مورخ 20/7/1391 با حضورب هزاران نفر از اهالی شریف شهر باباحیدر و روستاهای اطراف برگزار گردید. در این همایش  حجت الاسلام نکونام نماینده محترم ولی فقیه در استان چهارمحال و بختیاری و امام جمعه شهرکرد و حجت الاسلام شرفخانی معاونت فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه کشور با ایراد سخنانی از این امامزاده بزرگوار تجلیل کرده و حضار را به غور و تفکر پیرامون شخصیت امامزاده و پیروی از سیره ایشان دعوت کردند.برای معرفی بیشتر این امامزاده عظیم الشان بخشی از سخنرانی مصطفی علیزاده گل سفیدی جهت استحضار کاربران محترم ارائه می شود.

علیزاده گل سفیدی جهت استحضار کاربران محترم ارائه می شود.

بن عبدالله بن جعفر بن محمد ابن سید میر آرامگاه این امامزاده جلیل القدر در شمال شرقی شهر باباحیدر بر بالای تپه ای در دامنه کوه «چوبین» و آرامگاه پدر بزرگوارشان امامزاده عبدالله معروف به شاه قطب الدین نیز در منطقه اندیکا قرار دارد.جناب سید میراحمد بدون تردید از نسل امام موسی کاظم(ع) می باشند و بنابر روایتی با پنج واسطه به امام موسی کاظم(ع) می رسند که شرح آن چنین است:

احمد موسی بن عبدالله بن امام موسی بن جعفر علیه السلام.

مطابق بررسی های انجام شده امامزاده عبدالله دارای چند فرزند پسر بودند که تعدادی از آنان عبارتند از:

1- سید میر احمد: جد بزرگوار سادات بابا حیدر، سادات گوشه دزفول، سادات شاهزاده عبدالله اندیکا و سادات پیر سهرابی ایذه

2- عزالدین: جد سادات موسوی دنباله رودخانه کارون دهدز و سادات ساکن در دنباله رودخانه کارون در منطقه مشایخ معروف به سادات مونگشتی.این سادات خود را با 20 واسطه به امامزاده عزالدین معروف به احکم الحاکمین می رسانند.

3- عالی یا علی: سادات بویر از نسل امامزاده برهان بن علی یا عالی هستند.

4- سید سلیمان: احتمالاً در اصفهان یا مناطق اطراف آن فوت کرده و در همانجا مدفون است.

همه شواهد و دلایل حکایت از آن دارد که امامزاده سید میر احمد در قرن ششم هجری قمری می زیست و به احتمال زیاد در پایان همین قرن به رحمت ایزدی پیوستند. با توجه به اینکه پدر شریف امامزاده در منطقه اندیکا وارد شده و آنجا سکونت اختیار کردند. امامزاده سید میر احمد از جانب خوزستان و بنابر دعوت اهالی به منطقه میزده- که امروز میزدج نامیده می شود- مهاجرت کردند و در مکان فعلی که بقعه شریف ایشان قرار دارد سکنی گزیدند

مقام و منزلت امامزاده

• اسناد و مداراک گوناگون دلالت براین دارد که امامزاده سید میر احمد و پدر بزرگوارشان به لحاظ معنوی و علمی از جایگاه و منزلت بسیار والایی برخورد بودند .عنوان «میر» در نام امامزاده بیان می دارد که ایشان نقیب ،سرپرست و پیشوای سادات و همچنین پیشوای شیعیان منطقه بودند.

• جناب سید میر احمد به دلیل جایگاه معنوی و علمی که داشتند در ترویج و گسترش تشیع در منطقه سهم زیادی ایفا کردند. اگر چه در اواخر قرن اول هجری قبیله ای شیعه مذهب «عنزه» در مناطق بختیاری نشین امروزی استقرار پیدا کرد و و اشخاص و گروههای دیگری نیز بتدریج وارد این منطقه شدند و در پناه کوههای سخت گذر سکونت اختیار کردند. اما اوج گسترش مذهب شیعه در استان چهارمحال و بختیاری در فاصله قرن سوم تا ششم هجری بوده و مدیون کوشش بزرگانی از سادات و شیعیان می باشد.امامزادگان و بزرگوارانی چون: آقا سید عیسی،سید عبدالله، سید ابوالحسن خراسانی، احمد بن فضایل(احمدفداله)، محمود بن فضائل(محمود فداله)،سید صالح(قصیر دوم)، سید میراحمد، سید بهاءالدین محمد و… سهم زیادی در نشر و گسترش مذهب شیعه در کوهستان های زاگرس میانی ایفا کردند و این منطقه را یکی از قطب های شیعه نشین تبدیل کردند. به گونه ای که از قرن هفتم به بعد اکثریت ساکنان این منطقه شیعه بوده اند.

• جناب سید میر احمد بسیار با قرآن مانوس بود، صاحب کرامات زیادی بوده و در زهد و تقوی، عرفان و ساده زیستی یکی از سرآمدان عصر خویش بوده اند.

• شکوه و عظمت این سید عظیم الشان را وقتی می توان درک کرد و فهمید که بدانیم:

1- مردم و ساکنان منطقه این شخصیت والا مقام و پدر بزرگوارشان را با القاب و عناوین بسیار بزرگی مانند « میر» ،«شاهزاده» و «شاه» مورد خطاب قرار می دادند.ایرانیان بر اساس عادت ها و سنت های کهن خود برای ارج نهادن به اشخاص بی همتا و بسیار بزرگ ، عنوان شاه، شاهزاده و میر می دادند و چون امامزاده و پدر بزرگوارشان شخصیتی بسیار والا و ستودنی داشتند این عناوین را نیز در باره آنان بکار گرفتند.

2- در تایید عظمت و مقام والای امامزاده همین بس که از قرن ششم تا قرن 11 هجری- یعنی هفتصد سال-  ،ده پادشاه از چهار سلسله، تسلیم شان و عظمت امامزاده شده و فرمان هایی را صادر یا تایید کردندکه طی آنها، اولاد امامزاده از مالیات سلطانی معاف و از حقوق و مستمری برخوردار گردیدند و حکومت اصفهان موظف گردید سالیانه مبلغ 100 تومان( هر تومان معادل ده هزار) به سادات به عنوان مستمری  بپردازد که خود بسیار کم نظیر است و چنین وضعیتی در باره امامزاده های با فصل بندرت دیده می شود.

   منبع :پايگاه فرهنگي و پژوهشي آزادمردان بختياري

                  چشم انتظار: سيد حسين پيربويري  ( بويري )