وب سایت سادات امامزاده بویر

موضوع ادب

ادب

حدیث (1) امام على عليه‏السلام :

اى جوانان! آبرويتان را با ادب و دينتان را با دانش حفظ
كنيد        .
تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 210
حدیث (2) امام صادق عليه السلام :

مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و ادب شايسته بهره مند
مى سازد تا همه آنان را وارد بهشت كند.
مستدرك الوسايل، ج12، ص201، ح13881
حدیث (3) امام حسن عسکری علیه السلام:

در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از
آن دوری کنی.
مسند الامام العسکری، ص288
حدیث (4) امام حسن عسکری علیه السلام:

اظهار شادی نزد غمدیده، از بی ادبی است.
تحف العقول، ص489
حدیث (5) امام علی علیه السلام:

هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب
و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.
تحف العقول، ص89
حدیث (6) امام علی علیه السلام:

علم میراث گرانبهائی است و ادب لباس فاخر و زینتی است و فکر
آئینه ای است صاف.
نهج البلاغه
حدیث (7) رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است .
پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و
سختگيرى بازَم داشت . در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از
بخل و بد اخلاقى نيست . بد اخلاقى ، عمل را ضايع مى‏كند ،
آن‏سان كه سركه عسل را.
مكارم الاخلاق، ص 17
حدیث (8) امام على عليه‏السلام :

مردم، به ادب (فرهنگ و تربيتِ) درست ، نيازمندترند، تا به
طلا و نقره.
مشكاة الانوار، ص 433
حدیث (9) امام على عليه‏السلام :

نفس آدمى بر بى‏ادبى سرشته شده است و بنده فرمان دارد كه
پايبند ادب نيكو باشد. نفس آدمى با طينت خود در ميدان مخالفت
مى‏تازد و بنده مى‏كوشد آن را از خواسته ناروايش برگرداند،
پس هرگاه عنان نفس را رها سازد، شريك تبهكارى اوست و هر كس
نفس خود را در خواهش‏هايش يارى رساند، در قتل خود همدستِ نفس
شده است.
شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج20، ص 304، ح483
حدیث (10) امام على عليه‏السلام :

ادب بياموزيد، زيرا كه [در اين صورت] اگر پادشاه باشيد،
برجسته مى‏شويد، اگر ميانه باشيد، سرآمد مى‏شويد و اگر
تنگ‏دست باشيد، با ادبتان گذران زندگى مى‏كنيد.
غرر الحكم، ح 7077
حدیث (11) امام على عليه‏السلام :

براى ادب آموزى‏ات همين بس كه از آنچه از ديگران نمى‏پسندى ،
دورى كنى.
بحار الأنوار، ج 43، ص 343، ح 15
حدیث (12) اَنَس :

يكى از كنيزان امام حسن عليه‏السلام دسته گلى به ايشان تقديم
كرد. امام به او فرمود: تو در راه خدا آزادى! دليل اين
كارشان را پرسيدم. فرمود: خداوند، ما را [اين گونه] ادب
آموخته است ، آن‏جا كه {در قرآن كريم} مى‏گويد: «و چون
احترام شُديد، به بهتر از آن، پاسخ گوييد» و بهتر از هديه
او، آزادى او بود!
نهج السعادة، ج 7، ص 386
حدیث (13) على بن حَكَم:
عَنْ دِعْبِلِ بنِ علىّ :
دعبل بن على به خدمت امام رضا عليه‏السلام رسيد و امام امر
فرمودند انعامى به او بدهند . دعبل آن را گرفت، اما خدا را
سپاس نگفت . امام به او فرمودند : چرا خداوند را سپاس
نگفتى؟! دعبل گفت : پس از مدّتى بار ديگر خدمت امام رضا
عليه‏السلام رسيدم و ايشان فرمودند انعامى به من بدهند . من
گفتم : خدا را سپاسگزارم . امام به من فرمودند : ادب را
به‏جا آوردى.
بحار الأنوار، ج 91، ص 94، ح 12
حدیث (14) امام على عليه‏السلام :

ف به ادب و تربيت نفس خود پرداختم و براى‏آن  /  ادبى بهتر از
تقواى الهى در تمام حالاتش نيافتم
و اگر از پس اين امر برنيامد  /  براى آن چيزى بهتر از دم
فروبستن از دروغ نيافتم
و از غيبت مردمان، همانا غيبت آنان را  /  خداوند با عظمت در
كتاب‏ها حرام كرده است
اى نفس، اگر سخن تو  /  نقره است، سكوت طلاست
اعلام الدين، ص 273
حدیث (15) نوف البكالى :

امير المؤمنين عليه‏السلام را ديدم كه شتابان مى‏رود . عرض
كردم : مولاى من كجا مى‏روى؟ فرمودند : «اى نوف رهايم كن!
آرزوهايم مرا به پيشگاه محبوب مى‏كشانَد». عرض كردم : مولاى
من! آرزوهايتان چيست؟ فرمودند : «آن كس كه مورد آرزوست ، خود
آنها را مى‏داند و نيازى نيست به غير او بگويم . بنده را
همين ادب بس كه در نعمت‏ها و نيازش ، غير پروردگارش را شريك
نگردانَد» .
غرر الحكم، ح 10599
حدیث (16) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

از خنديدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ
بى‏ادبانه بپرهيز.
بحار الأنوار، ج 75، ص 8 ، ح 63
حدیث (17) امام على عليه‏السلام :

دوستى با شخص بى‏ادب ، صميمانه نخواهد شد.
بحار الأنوار، ج 67، ص 400، ح 73
حدیث (18) امام على عليه‏السلام :

در حالى كه در واقع از كمترين مال برخوردار هستيد، در ظاهر
بهترين حال را از خود نشان دهيد ؛ زيرا خداوند متعال ،
بندگان با ايمان با معرفتش را اين گونه نيكو ادب نموده كه
[در وصف فقيران پارسا] فرموده است : شخص بى‏خبر آنان را از
شدّت خويشتندارى توانگر مى‏پندارد . ايشان را از
نشانه‏هايشان مى‏شناسى ، با اصرار (چيزى) از مردم نمى‏خواهند
.
تحف العقول، ص 489
حدیث (19) امام صادق عليه‏السلام :

آن‏كه خدا را شناخت ، از او ترسيد و آن كس كه از خدا ترسيد ،
ترس از خدا او را به عمل به فرمان او و در پيش گرفتن ادبش
واداشت . پس فرمان‏بردارانِ ادب شده به ادب خدا و
اطاعت‏كنندگان دستورهاى او را بشارت ده كه بر خداست كه آنها
را از فتنه‏هاى گمراه‏كننده برهاند.
مصباح الشريعه، ص 108
حدیث (20) امام حسن عسكرى عليه‏السلام :

شادى كردن در حضور غمگين، از ادب به دور است.
غرر الحكم، ح 10875
حدیث (21) امام صادق عليه‏السلام :

سوگند به خدا ، هر كس كه حقيقت سجده را به‏جاى آورد ، زيان
نكرد و كسى كه در سجده، به خوبى به خداوند نزديك شد، هرگز از
خداوند دور نيست. و آن‏كه به {ساحت مقدس} او بى‏ادبى كرد و
حرمتش را زير پا گذاشت ، و به غير او دل بست، هرگز به او
نزديك نشد.
بحار الأنوار ، ج 75، ص 71، ح 34
حدیث (22) امام على عليه‏السلام :

كسى كه از ادب بى‏بهره باشد و شيفته بازى شود، به رياست
نمى‏رسد.
غرر الحكم، ح 4786
حدیث (23) امام على عليه‏السلام :

تو را سفارش مى‏كنم به مداراى با مردم و احترام به علما و
گذشت از لغزش برادران (دينى)؛ چرا كه سرور اولين و آخرين، تو
را چنين ادب آموخته و فرموده است : «گذشت كن از كسى كه به تو
ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده
و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است».
اعلام الدين، ص 96
حدیث (24) امام على عليه‏السلام :

با علما معاشرت كن تا علمت زياد، ادبت نيكو و جانت پاك شود.
مطالب السؤول، ص 49
حدیث (25) امام صادق عليه‏السلام :

شيطان ، در عالِمِ بى‏بهره از ادب بيشتر طمع مى‏كند تا
عالِمِ برخوردار از ادب . پس ادب داشته باشيد وگرنه شما،
بيابانى (فاقد تمدّن) هستيد.
كنز العمّال ، ح 45409
حدیث (26) امام على عليه‏السلام :

بر عاقل است كه بدى‏هايش را در دين، انديشه، اخلاق و ادب
يادداشت كند و به‏خاطرش بسپارد و براى از بين بردن آنها
بكوشد.
تحف العقول، ص 376
حدیث (27) پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

فرزندانتان را به سه چيز ادب كنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به
خاندان او، و قرآن خواندن.
غرر الحكم، ح 4488
حدیث (28) امام صادق عليه‏السلام :

پدرم عليه‏السلام مرا به سه چيز ادب آموخت و از سه چيز
نهى‏ام فرمود . سه نكته ادب اين بود كه فرمود : فرزندم! هركس
با دوست بد بنشيند ، سالم نمى‏ماند و هر كس گفتارش را كنترل
نكند ، پشيمان مى‏شود ، و هر كس به جايگاه‏هاى بد وارد شود ،
مورد بدگمانى قرار مى‏گيرد (زير سؤال مى‏رود) و آن سه چيز كه
مرا از آن نهى فرمود: دوستى با كسى كه چشم ديدن نعمت كسى را
ندارد، و با كسى كه از مصيبت ديگران شاد مى‏شود و با
سخن‏چين.
نهج البلاغه ، حكمت 73
حدیث (29) امام على عليه‏السلام :

راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين
ادب است.
كافى، ج 8 ، ص 150، ح 132
حدیث (30) امام على عليه‏السلام :

كسى كه خود را پيشواى مردم قرار داده، بايد پيش از آموزش
ديگران، خود را آموزش دهد و پيش از آن‏كه ديگران را با زبان،
ادب بياموزد، باكردارش ادب آموزد و البته آموزش دهنده و
ادب‏آموز خود بيش از آموزگار و ادب‏آموز مردم، شايسته تجليل
است.
غرر الحكم، ح 7016
حدیث (31) امام صادق عليه‏السلام :

اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى ، يك روز آن را براى ادب
خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت كمك بگيرى. به امام
گفته شد : اين كمك گرفتن چگونه است؟ فرمودند : به اين‏كه
آنچه را از خود برجا مى‏گذارى ، خوب برنامه‏ريزى كنى و
محكم‏كارى نمايى.
غرر الحكم، ح 3298
حدیث (32) امام على عليه‏السلام :

براى ادب‏آموزى، تجربه‏ها كافى‏اند.
غرر الحكم، ح 9226
حدیث (33) امام على عليه‏السلام :

بهترينِ ادب‏ها آن است كه تو را از حرام‏ها باز دارد.
معدن الجواهر، ص 59
حدیث (34) امام على عليه‏السلام :

شب و روز بر هر كس بگذرد، او را ادب مى‏كند، فرسوده‏اش
مى‏نمايد و به مرگ نزديكش مى‏سازد.
كافى، ج 8 ، ص 17، ح 2
حدیث (35) امام صادق عليه‏السلام :

كمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردبارى، صبر، ملايمت،
سكوت، خوش‏اخلاقى و مدارا.
بحار الأنوار ، ج 84 ، ص 325، ح 14
حدیث (36) امام سجاد عليه‏السلام :

شما اى اهل بصيرت! پند گيريد و خدا را براى اين‏كه هدايتتان
كرد ، سپاس گوييد و بدانيد كه از قبضه قدرت خداوند ، به سوى
قدرتى ديگر بيرون نتوانيد رفت ، و خدا و فرستاده‏اش ، به
زودى كردار شما را مى‏بينند و آن‏گاه ، در پيشگاه او ، گرد
آورده مى‏شويد . پس از اندرزها بهره گيريد و ادب شايستگان را
داشته باشيد.
غرر الحكم، ح 6911
حدیث (37) امام على عليه‏السلام :

خدايا مرا عقلى كامل ، تصميمى نافذ، خردى برتر، دلى پاك،
دانشى فراوان و ادبى والا روزى كن و تمام اينها را به سود من
قرار ده نه به زيانم،اى مهربان‏ترين مهربانان.
غرر الحكم، ح 3813
حدیث (38) امام على عليه‏السلام :

هر چيزى به عقل نياز دارد و عقل به ادب نيازمند است.
فقه الرضا، ص 364
حدیث (39) امام على عليه‏السلام :

تو با ادبت ارزش‏گذارى مى‏شوى، پس آن را با بردبارى زينت
بخش.
مشكاة الأنوار، ص 239، ح 689
حدیث (40) امام رضا عليه‏السلام :

روايت مى‏كنم كه جبرئيل عليه‏السلام به نزد پيامبر خدا فرود
آمد و گفت : اى پيامبر خدا! خداوند تو را سلام مى‏رساند و به
تو مى‏فرمايد : بخوان به نام خداى مهرگسترِ مهربان، هرگز به
آنچه اصنافى از ايشان را از آن برخوردار كرده‏ايم ، چشم مدوز
كه زيور زندگى دنياست تا ايشان را بيازماييم . و بدان كه
روزىِ پروردگار تو بهتر و پايدارتر است ، پس پيامبر خدا
صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به كسى فرمود تا جار بزند : هر كس [با
عمل به اين آيه] به ادب خدا آراسته نگردد ، روحش با حسرت از
دنيا جدا مى‏شود.
غرر الحكم، ح 8167
حدیث (41) امام على عليه‏السلام :

اى مؤمن! به تحقيق اين دانش و ادب بهاى جان توست پس در
آموختن آن دو بكوش كه هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود بر
قيمت و قَدْرت افزوده مى‏شود ؛ زيرا با دانش به پروردگارت
راه مى‏يابى و با ادب به پروردگارت خوش خدمتى مى‏كنى و با
ادب در خدمت‏گزارى، بنده سزاوار دوستى و نزديكى به او مى‏شود
. پس [اين [نصيحت را بپذير تا از عذاب بِرَهى.
جامع الأخبار، ص 310، ح 852
حدیث (42) امام على عليه‏السلام :

هر كس اصل و نسبش او را [سُست گرداند و] بنشاند، ادبش او را
[حركت بخشد و] برخيزاند.
بحار الأنوار، ج 75، ص 127، ح 9
حدیث (43) امام حسين عليه‏السلام :

خدايا! با غرق كردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب
خويش مَكشان و با بلايا (گرفتارى‏ها) ادبم مكن.
عيون اَخبار الرضا ، ج 1، ص 107 ح 1
حدیث (44) امام رضا عليه‏السلام :

اگر كسى بگويد : چرا شناخت پيامبران و اعتراف به آنها و
اقرار به (لزوم) اطاعت از آنان ، بر مردم واجب است؟ در پاسخ
گفته شود : چون در وجود مردم و قواى آنان ، چيزى نيست كه با
آن ، مصالحشان را كامل سازند و آفريدگار نيز برتر از آن است
كه ديده شود ، سستى و ناتوانى آنان از ادراك او آشكار است ،
پس چاره‏اى جز اين نيست كه ميان خداوند و مردم ، پيام‏آورى
معصوم باشد كه اوامر و نواهى و ادب (و آموزه‏هاى) او را به
ايشان برساند و آنها را به آنچه مايه سود و زيانشان است ،
آگاه سازد.
علل الشرايع، ج 2، ص 394، ح 11
منبع: سايت شهيد آويني
سيدحسين پيربويري(بويري   )



[ موضوع ] :
[ برچسب ها ] :
ن : admin
ت : چهارشنبه, 23 آوریل 2014
نظر شما در مورد اين پست چيست ؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

 
مهدویت امام زمان (عج)

 
 
Warning: include(/home/sadatbov/public_html/wp-content/themes/emamzaman/about.php): failed to open stream: No such file or directory in /home/sadatbov/public_html/wp-content/themes/emamzaman/footer.php on line 12

Warning: include(): Failed opening '/home/sadatbov/public_html/wp-content/themes/emamzaman/about.php' for inclusion (include_path='.:/usr/lib/php:/usr/local/lib/php') in /home/sadatbov/public_html/wp-content/themes/emamzaman/footer.php on line 12
 
 
محمد بن حسن عسکری (عج) آخرین امام از امامان دوازده گانه شیعیان است. در ١۵ شعبان سال ٢۵۵ هـ.ق در سامرا به دنیا آمد و تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شعیان ما است. مادر آن حضرت نرجس (نرگس) است که گفته اند از نوادگان قیصر روم بوده است. «مهدی» حُجَت، قائم منتظر، خلف صالح، بقیه الله، صاحب زمان، ولی عصر و امام عصر از لقبهای آن حضرت است.