صفات پسندیده و نکوهیده

امام صادق(ع) از پدرش علیهما السلام روایت کرده است که پیامبرخدا صلی الله علیه واله فرمود : خدای عزتمند هیچ آفریده ای را نیافرید جز آنکه آفریده ای دیگر را بر آن چیره ساخت.این از آن روست که چون خداوند :                                                                                                                                             l دریاها را آفرید,  دریاها برخویش بالیدند وخروشیدند و گفتند : چه چیزی بر ما چیره خواهد شد؟ پس خداوند کرده ای آسمانی را آفرید و با آنها دریاها را در بر گرفت  ودریاها را خوار و زبون ساخت. زمین بر خود بالید و گفت : چه چیزی بر من چیره می شود؟                                                                                      lپس خداوند کوه را آفرید و به سان میخ هایی برپشت زمین فرو کوبید واستوار ساخت ونگذاشت که زمین آنچه بر پشت خود دارد به لرزه در آرد. زمین خوار شد و آرام گرفت. کوه در برابرزمین برخویش بالید وسرکشی کرد و گردن افراشت وگفت : چه چیزی برمن چیره می شود؟

l پس خداوند آهن را بیافرید و کوه را با آهن از هم گسست. کوه آرام گرفت و خوار و زبون گشت. آهن بر کوه  بالید و گفت : چه چیزی بر من چیره می شود؟

l پس خداوند آتش را بیافرید که آهن را گداخت و آهن خوار شد. آتش زبانه کشید وهرم شراره اش را برون داد وبر خویش بالید وگفت : چه چیزی بر من چیره می شود؟

l خداوند آب را بیافرید و آب  ,آتش را فرونشاند و آتش خوارشد. آب برخویش بالید و گفت : چه چیزی بر من چیره می شود؟

l پس خداوند باد را بیافرید تا موج های آب را روان ساخت وآنچه در ژرفای آب بود پراکند و عبور آب را از گذرگاه ها بازداشت وآب خوارشد .  باد بر خویش بالید و وزیدن گرفت و دامن خویش بگسترد و گفت : چه چیزی بر من چیره می شود؟

l پس خداوند انسان را آفرید . انسان زیرک بود. چیزی برگرفت] وساخت[که او را از باد وجز آن پوشانید و باد خوار شد. انسان سرکشی کرد و گفت : چه کسی از من نیرومندتر است؟

l  پس خداوند مرگ را بیافرید وآن را بر انسان چیره ساخت و انسان خوار شد. مرگ بر خویش بالید وخدا ,که شکوهش بزرگ باد, فرمود: بر خویش نبال که من تو را میان دو گروه بهشتیان و دوزخیان سر خواهم برید و سپس هرگز تو را زنده نخواهم ساخت. پس مرگ خوار شد وهراسید.

 منبع : کتاب الخصال شیخ صدوق (ره)

  سید حسین پیربویری(بویری)